Chwała
Autor:
Beniamin Muszyński
Wydawnictwo:
Wydawnictwo Wielokrotnego Wyboru
Ocena 4/5
Chwała
jest grą paragrafową, w której mamy niewiele gry, za to olbrzymią
ilość fabuły. I jakkolwiek jestem zwolennikiem losowości i
strategii w grach paragrafowych, tak w przypadku Chwały
zupełnie mi tego nie brakowało. Opowiedziana przez Beniamina
Muszyńskiego historia jest po prostu fantastyczna. Chwałę
(i wiele innych ciekawych gier) można za darmo pobrać tutaj.
O
Chwale mógłbym się
rozpisać na wiele obszernych akapitów, jednak tego nie zrobię z
jednej przyczyny – jakikolwiek dłuższy opis zdradzi wiele fabuły
i zaskakujących rozwiązań, a takiej krzywdy potencjalnym
czytelnikom nie zrobię.
Paragrafówka zawiera dwie główne (i sporo pobocznych) ciekawe
historie, opisane dobrym, chociaż miejscami męczącym, językiem.
Natrafiamy na świat łączący w sobie nowoczesność, epokę
wiktoriańską i nieco s-f, w którym ludzie zabili swoich bogów.
Główny bohater jest potomkiem bogobójców i natrafia na relikt
przeszłości, miejsce, w którym umarł jeden z bogów. Pojawia się
wiele dylematów etycznych, nieco filozofii, jak wybierze się
odpowiednie ścieżki, to nawet tragiczny romans! Ale to wszystko
zupełnie jest nieistotne w zestawieniu z plot twistem zaplanowanym
dla nas przez autora…
Ale
o tym wam nic nie powiem, musicie to odkryć sami. Objętość gry
książkowej może przerażać (280 stron), ale pamiętajcie o tym,
że przeczytacie jakieś 20%, więc nie zajmie wam to więcej niż
godzinę czy dwie. Mam dla was tylko jedną radę – na początku
macie możliwość rozpoczęcia gry od przeczytania obu wstępów
albo tylko wstępu drugiego. Wybierzcie drugą opcję – będziecie
mieli znacznie więcej satysfakcji z rozgrywki. A
jak traficie na zakończenie, to spójrzcie nieco poniżej, bo być
może to jeszcze nie koniec.
Z
zabawnych rzeczy, to jedna ze ścieżek oferuje nam następujący
żarcik: „Oto straszliwy finał losów twojego Syna!”
– zakończenie paragrafu, a następnie początek kolejnego: „Ten
rok w Eridu… Po prostu minął”. Nie brzmi to zbyt dramatycznie, prawda?
Jeżeli
zdecydujecie się przeczytać tę
naprawdę ciekawą opowieść
z bardzo dobrymi
rozwiązaniami fabularnymi,
dajcie znać w komentarzach, jakie osiągnęliście zakończenia za pierwszym razem.
U mnie były następujące: Homo
sum, humani nihil a me alienum puto
→ syn marnotrawny
→ Cykl.
Dzięki za przeczytanie tego krótkiego tekstu i zapraszam po więcej!
Komentarze
Prześlij komentarz